amorgosrakısı

- Hayatım boyunca en çok agladıgım ülke
Yunanistan' olarak kalsın. lütfen

neyse ki uzoyu balla kaynatıp rakomelo diye bir şey yapmışlar, benim için. oh

-bak burada

ne kadar ağır zaman
ve nasıl kemiriyor balıklar benim tenimi!
niçin hep denizin altında tutuyorsun beni?

bırakacağım artık çizgileri bir yana
sayıları saymayı da
çıkacağım sınırlı geometrilerin odalarından
sezgi alanlarının genişliğine sığınacağım
çıplağım ben, çıplağım, çırılçıplağım
sevgi sözcüklerinin arasındaki sessizlikler kadar çıplak
ve aşktan benim tüm yaralarım
aşktan aşktan aşktan!
ben bu avare adayı
başkaldırarak okyanustan geçtim
parlayan yanardağlardan
ve parçalanmak: giziydi tüm gövdemde,
güneşler doğdu parçalarımdan.

ne sandın?

nedir sessizlik, nedir, nedir ey sevgilim?

susuyorum ben ama dili serçelerin
doğa şenliğinde akan cümlelerin yaşam dilidir
serçelerin dili, yani : bahar. yaprak. bahar.
serçelerin dili : meltem. koku. meltem.

''

kokla bitir, içine çek, orda kalsın.

sevgilim, sanki şimdi aşk çok daha yeni bir şey oldu.

kötülüksüz, sanki sonsuzluk, sanki iç organlarımın o muhteşem uyumla çalışması gibi.

insan oldugunu bilmesem, çok inanırdım. insanız ama.

insanlıgımızı unuttugumuz anlar var ama.. işte o anlar. en iyi . sonsuza inandıgım anlar

insan olmasam, sonsuza dek severdimdi seni.

insan olmasan, sonsuza dek severdin beni.  

derdim bu degil inanki..

ne sandın?